Gezinshereniging uit Oekraïne en het gevaar van een kerncentrale
Een goede week na de Russische inval in Oekraïne was de kerncentrale van Zaporizja, ten zuidoosten van Kyiv, wereldnieuws. En dat is die helaas nog steeds regelmatig. Niet omdat deze kerncentrale, met zes reactoreenheden, de grootste van Europa is, maar omdat in de nacht van 3 op 4 maart voor het eerst in de geschiedenis een aanval plaatsvond door een leger op een kerncentrale… Het complex werd ingenomen door de Russen, maar de verdere exploitatie moest worden zeker gesteld door Oekraïners, door specialisten, die hiervoor waren opgeleid, en dat niet zomaar even konden overdoen aan de vijand.
Een paar dagen na de Russische aanval op de regio Zaporizja kwamen Mariya met haar kinderen Polina en Daniel in Poznań, en vonden ze onderdak in het pand aan Ostrobramska, waar Bread of Life ook kantoor houdt. Ze werden vooruit gestuurd door Andriy, hun man en vader en ingenieur in de kerncentrale. Hij wist welk gevaar vrouwen en kinderen liepen en lopen van de kant van de Russische bezetter, maar zelf kon en mocht hij niet weg. Zeker niet met zijn verantwoordelijk werk.
En zo kwam wereldnieuws opeens heel dichtbij. En leefden we mee met Mariya en haar zorgen om haar man. Want dat de Russen de Oekraïners nodig hadden, betekent niet dat het gezellig was in de centrale. Intimidatie, infiltratie, voortdurende spionage, incl. standrechtelijke executie… Op een tikkende, nucleaire tijdbom… Hoe lang kon Andriy dat volhouden?
Tegelijkertijd was Mariya, met haar blije en positieve instelling en heel goed Engels, vertaalster tijdens diverse activiteiten van Bread of Life voor vluchtelingen, incl. een belangrijke rol tijdens de kinderkampen in samenwerking met short mission teams uit Atlanta. Hoe ze dit kon, met de zorgen om haar man in haar achterhoofd, was indrukwekkend!
Een paar dagen geleden kwam het nieuws dat Andriy de mogelijkheid had geregeld, met alle risico’s van dien, om de centrale te verlaten, en via de Krim, Rusland en de Baltische staten naar Polen te komen! We konden op dat moment niet veel voor hem betekenen, behalve intensieve voorbede door alle betrokkenen in binnen- en buitenland die Mariya inmiddels hadden leren kennen! En al deze gebeden waren verhoord toen in de WhatsApp groep een plaatje binnenkwam met Mariya die Andriy in haar armen kon sluiten!
We zijn blij met de mogelijkheid om dit gezin onderdak te mogen verlenen, rust te gunnen na alle spanning en trauma’s, en hen bij te staan bij hun verdere plannen! We bidden ze God’s zegen en verdere bescherming toe!
