Een zieke help je met je hart!
Bread of Life helpt armen, zieken, daklozen en behoeftigen. Daklozen, met hen begon het allemaal in 2001. Armen en behoeftigen hebben zich vanaf toen ook vaak zelf gemeld, maar zieken? Hoe dan? Hebben wij betere doktoren dan een gemiddeld ziekenhuis? Hebben we een eigen verpleegafdeling?
Nee, wat wij doen is het organiseren van hulp waar het systeem te kort schiet. Met een boodschap van hoop. Of dat nu voor daklozen, armen of zieken is. En zo meldde zich in 2009 de vader van een toen 9-jarig meisje, Eliza, die was gediagnostiseerd met de zeldzame ziekte van Niemann-Pick type C. Nog niet lang geleden haalde bijna geen enkel kind met deze ziekte een volwassen leeftijd. De kosten van therapie, die verdere ontwikkeling van de ziekte tegengaat, bedroegen meer dan 600.000 Poolse zloty’s per jaar (~ 130.000 euro), en werden niet door het Poolse ziekenfonds vergoed…
Eliza’s vader, Darek kende Bread of Life door de kerk in Gniezno en Poznań en vroeg om hulp. Nu, 12 jaar later, is Eliza nog steeds een protegé van stichting – door intensieve en spectaculaire acties is het over de hele periode dat dat nodig was gelukt de middelen bij elkaar te krijgen voor therapie! En het is voor ons geweldig om te zien en horen hoe Eliza, ondanks haar zware handicap, zoveel liefde kan geven en ontvangen!
Dankzij de status van Bread of Life als ANBI in Polen hebben we de mogelijkheid tot fondswerving door particulieren aan te moedigen de afdracht van 1% van de jaarlijkse inkomstenbelasting, die naar een goed doel mag, richting Bread of Life te doen. Over 2020 is dit bedrag alweer gegroeid, nu tot bijna 1 miljoen zloty’s!
Inmiddels, 12 jaar later, hebben we de zorg over bijna 200 protegés, grote en kleine, zowel qua leeftijd als qua volume aan hulp. We helpen ze met fondswerving die vrijgesteld is van belasting, we helpen in het beschikbaar stellen van geneesmiddelen die voor particulieren niet te krijgen zijn, we helpen in het betalen van revalidatie die niet vergoed wordt, en… We proberen tot steun te zijn voor de hele familie van deze zieken – want waar iemand langdurig ziek is, is van een normaal gezinsleven al snel geen sprake meer.
En we proberen de families onderling te integreren, zodat ze elkaar tot hulp en bemoediging kunnen zijn.
Zo organiseerden we afgelopen zaterdag, voor het eerst in deze vorm, een ontspannen middag met allerlei attracties, om relaties een grotere kans te geven.
Het was in een woord geweldig om kinderen, die het vaak zo zwaar hebben, echt pret te zien hebben. Om ouders ervaringen uit te zien wisselen. Om regelrecht het evangelie te mogen vertellen. Om met hart en ziel betrokken te mogen zijn!
