Iemand die Afrikaanse familietradities kent, zal zich niet zo erg verbazen. Maar het blijft best bizar – een paar maanden geleden kenden we Judith, Alfred en Joseph nog niet, en nu noemen ze ons “Mum and Dad”.
Internationale studenten, die naar Poznan gekomen zijn, en ons als pleegouders hebben aangenomen.
Onze actieve rol in Poznan International Church begint daarmee steeds meer uit de hand te lopen, maar we vinden het niet erg… Ons gezin is al jarenlang een “thuisbasis” waar geen paar maanden hetzelfde zijn, waar diverse talen en culturen door elkaar heenlopen, waar we voortdurend tegen uitdagingen aanlopen, liefde en zorg gevend aan wie daar behoefte aan heeft.
We zijn dankbaar voor al het goede dat we aan Kamila hebben kunnen geven, en het laatste bezoekje aan haar in Warschau was bemoedigend. Dat ter gelegenheid van het uitzwaaien op het vliegveld van Warschau van Jonathan, die voor een aantal maanden naar Peking is vertrokken, op kosten van een modellenbureau, dat hem daar een serie freelance opdrachten in het vooruitzicht heeft gesteld. Europese modellen zijn geliefd in China, en Jonathan heeft de moed en flexibiliteit om die uitdaging aan te gaan. We hopen en bidden dat hij, ondanks de in alle opzichten vreemde omgeving, bewaard wordt en een stuk zelfstandigheid vindt.
Voor Jadwiga is het niet altijd eenvoudig om haar wilde ouders bij te houden, maar ze houdt zich dapper!
En nog iets… Vrij plotseling stierf half oktober Murek, een van onze twee honden. En wat gebeurt er dan in een gezin als het onze? Salus, onze tweede hond, een collie, ging van verdriet in hongerstaking, en dat was pas echt over toen we Dago, een flat coated retriever pup, op konden halen. Wat zijn die twee dol op elkaar!
|